Hoofdstuk 15: Onverwachte gebeurtenissen
DAG 92
Midden in de nacht komt Melissa plots in de tuin. Wat zou ze van plan zijn?
Nadat ze gekeken heeft of er niemand haar aan het begluren was, duikt ze in de berg afgevallen bladeren die Robbe eerder die dag bijeen geharkt heeft.
Enkele minuten later komt Raffaël plots uit de berg bladeren gekropen. Wat zouden ze daarbinnen toch uitgespookt hebben. :P
Niet veel later komt ook Melissa uit de berg bladeren gekropen.
Alleen de vliegende kwal en een eekhoorn zijn getuige van wat er zonet gebeurd is.
Enkele uren later staat Sylvie op. Een nachtje slapen heeft haar goed gedaan, en ze voelt zich als oudere nu veel beter in haar vel.
Bij het ontbijt voelen zowel Sylvie, Robbe als Monika een rare aanwezigheid, maar ze kunnen niet meteen vertellen wat ze precies voelen. Tot op een gegeven moment...
... JARO de keuken binnenkomt! Hij moet waarschijnlijk al in geen dagen meer gegeten hebben, dus neemt hij wat wafels uit de koelkast.
Meteen wanneer Monika Jaro opmerkt, vliegt ze in zijn armen. "Oh Jaro! Ik heb je zo gemist. Hoe is het met je? Het is behoorlijk stil in huis sinds jij er niet meer bent en ik doe 's nachts geen oog dicht."
Jaro zegt echter helemaal niets, en staart Monika doodstil aan met een bezorgde blik. Een of ander voorteken? Nog geen minuut nadat Monika Jaro omhelsde, is Jaro alweer verdwenen.
DAG 93
De volgende ochtend heeft Robbe een besluit genomen: hij gaat met pensioen! Sylvie daarentegen blijft rustig verder werken. Ze doet haar werk veel te graag, en de familie zit wat krap bij kas. Momenteel staat er §6.000 op hun bankrekening en daar kunnen ze maar nét een reis voor de hele familie mee betalen.
"Hallo? Ja, ik zou graag met pensioen gaan. Wat? Oké? Dus het is geregeld en ik krijg §200 per dag? Oké. Jij ook nog een fijne dag. Daag!"
Meteen na zijn telefoontje krijgt Robbe allemaal confetti over zich heen.
En Monika is zoals gewoonlijk weer enorm enthousiast. :P "Gefeliciteerd Robbe! Ik ga nu als een idioot confetti over je strooien, vind je dat leuk?"
Sylvie haalt echter om de een of andere reden een plakkaat boven om te protesteren tegen Bigfoot. "Weg met Bigfoot! Weg met Bigfoot!" Lichamelijk is ze nog in orde, maar de veroudering heeft haar geestelijk geen goed gedaan... In haar gedachten moet ze ergens in het Himalayagebergte zitten in plaats van thuis, in de woonkamer.
Ondertussen leert Melissa Jens wandelen. "Wjandele? Wja isj dja?"
"Kom Jens! Ik ga nu je handjes loslaten en dan moet jij proberen naar mij te wandelen..."
"Komaan Jens! Je kan het!"
En... Het is hem gelukt! Jens kan wandelen!
"GOED ZO JENS!"
Jens weet niet wat hem overkomt en begint spontaan te gillen wanneer Melissa hem in de lucht gooit van blijdschap. :P "Waaaaah! Ikke vjiege kunne!"
Helaas wordt het mooie moment onderbroken door Melissa, die plots de kamer uitloopt, regelrecht naar de badkamer.
"Kinderen! Waarom ben ik er ooit aan begonnen! Niets dan problemen mee! Grrrrrrrrrrrrrr!"
Terwijl Melissa boven de wc hangt, wandelt Jens zelfstandig naar zijn speelgoed. Voor het eerst in zijn leven kan hij er mee gaan spelen wanneer hij maar wil, en hoeft hij niet te wachten tot één van zijn familieleden hem er naartoe draagt.
DAG 94
Midden in de nacht wordt Robbe plots wakker. Hij heeft last van een raar, onbeschrijfelijk gevoel. Is Jaro soms weer aan het rondspoken? Of is er iets anders aan de hand?
Nee, Jaro is het niet... Robbes instincten als weerwolf nemen het van hem over, en hij verandert in enkele seconden tijd in het lelijkste wezen dat ik ooit in mijn spel heb gehad...
De volgende foto's zijn niet voor gevoelige kijkers. :P
Meteen na zijn transformatie loopt Robbe het huis uit, recht naar het huis van de buren...
... Waar hij op zeer beleefde wijze wat restjes uit de koelkast steelt en opeet.
Vroeg in de ochtend, na nog eventjes gejaagd te hebben, vindt Robbe het wel genoeg geweest, en gaat hij naar het park.
Ondertussen is Sylvie al aan het ontbijt begonnen en ze is overduidelijk enorm bezorgd. "Waar zou Robbe toch zitten? Toen ik net wakker werd voelde zijn bed koud aan, wat wil zeggen dat hij al uren geleden opstond..."
Niet veel later, bij zonsopkomst, verandert Robbe in één of ander park weer terug in zijn menselijke vorm.
"Waar ben ik? Hoe ben ik hier geraakt? Wat doen al die haren op de grond? Oh nee hè... Ik zal toch niet weer..."
Ondertussen zijn ook Melissa en Monika aan het ontbijt begonnen. "Mama? Ik moet je iets vertellen. Je zal het misschien al gezien hebben aan mijn kleding, maar... Ik ben zwanger!"
"Melissa, dat is fantastisch! Dan hebben we hier straks niet één, maar twee kleine monstertjes rondlopen... Wacht eens? Volgens mij hoor ik iets aan de voordeur! Misschien is het Robbe, ik ga even kijken."
"Robbe! Je bent terug! Waar heb je toch gezeten?"
Robbe weet zelf niet zo goed waar hij precies gezeten heeft en wat er gebeurd is, dus besluit hij om de vraag niet te beantwoorden en verder te doen met dingen die hij normaal ook zou doen op dit uur, zoals de bladeren bijeen harken in de tuin. Hij lacht nog even vriendelijk naar Sylvie en loopt dan de tuin in.
Omdat Robbe al zoveel stapels bladeren bijeen geharkt heeft, vindt Monika het tijd worden om eens een stapel bladeren in brand te steken. Ze heeft in haar leven al zoveel branden geblust, dat ze er eens zin in heeft om er zélf een aan te steken.
Het vuur lijkt op het eerste zicht onder controle...
... Maar veroorzaakt al snel weer een levensgevaarlijk scenario waarbij de halve tuin in brand staat. "Aaaah! Brand! Doe dan toch iets mensen!"
Monika blijkt de enige persoon van de familie te zijn die in deze noodsituatie nog helder kan denken, dus besluit zijn om de brandblusser (alweer...) boven te halen en het vuur te blussen, vooraleer de hele tuin verwoest is.
Om de goede afloop te vieren, speelt Monika na de brand eventjes in de laatste overgebleven stapel bladeren. :P Vanbuiten mag ze dan wel hoogbejaard zijn, diep vanbinnen is ze nog steeds een klein kind.
Om de een of andere reden verandert Robbe plots wéér in een weerwolf. Deze keer inclusief kapsel en baard... Ziet er veel beter uit.
Robbe loopt meteen naar de keuken, waar hij van een restje taart begint te eten. :P Gelukkig heeft niemand van de familie hem tot nu toe opgemerkt.
Ondertussen heeft Jens de hele tijd in zijn speelgoedkoffer zitten spelen.
Ook is Jens ondertussen al zindelijk geworden! Het enige wat zijn familie hem nog moet leren, is praten, en daarna kan hij nog enkele dagen volop van zijn peutertijd genieten, vooraleer hij naar school moet.
In de woonkamer zijn er ondertussen minder aangename dingen aan de gang... "Hèh? Wat gebeurt er met me? Ik zweef en er zijn allemaal rare lichtjes rondom me..."
"NEE! Dit kan niet! Er gebeurt exact hetzelfde met me als met Jaro gebeurde een week geleden..." Monika's enigste zoon, Robbe, staat ondertussen toe te kijken. Veel emoties zijn er niet af te lezen op zijn gezicht, maar het feit dat hij is komen kijken wil zeggen dat hij zich toch iets kan herinneren van zijn leven als mens.
Niet veel later begint Robbe luid te huilen, net als de rest van de familie die aanwezig is. En plots begint er een griezelig muziekje te spelen, wat wil zeggen dat...
... Magere Hein gearriveerd is.
Ook Garfield beseft wat er aan de gang is, en begint luidkeels tegen Magere Hein te miauwen.
"Magere Hein, alsjeblieft, nee! Mijn zoon heeft een of andere rare ziekte, mijn kleindochter is zwanger en ik moet mijn achterkleinzoon nog opvoeden! Je kán me nu nog niet weghalen, alsjeblieft, doe ons dit niet aan!"
Maar Magere Hein is ongenadig, en Monika wordt verplicht om een duik te nemen in haar urne. R.I.P. Monika Van de Kerkhof, je hebt veel betekent voor deze familie, en je zal nooit vergeten worden...
DAG 95
Midden in de nacht besluit Spot om nog eens een keertje rond te spoken. Ik moet echt eens een écht kerkhof maken in mijn tuin, want dit is geen zicht meer. :P
De kamer van Monika en Jaro was de grootste slaapkamer van het huis. Nu ze beiden overleden zijn, heeft de familie besloten dat Raffaël en Melissa hier mogen komen slapen. Hun slaapkamer zal dan de slaapkamer van de ongeboren baby worden.
Nu iedereen in het huishouden (op Robbe na) moet gaan werken, zal Melissa Jens helemaal alleen moeten opvoeden. Robbe heeft het veel te druk met in de tuin... bladeren bijeen te harken. :P
Jens wordt over drie dagen een kind, dus wordt het stilaan tijd dat hij leert praten. "Jens, zeg me na... Olifant!"
"Ojivan!"
"Ja, goed zo Jens! Je kan het!"
DAG 96
Midden in de nacht wordt Melissa plots wakker. Ze moet bevallen! Ze trekt meteen haar zwangerschapsbuitenkleding aan, en vertrekt naar het ziekenhuis. Raffaël slaapt ondertussen rustig verder.
En het is een meisje! Melissa heeft besloten haar Manon te noemen. De bevalling is goed verlopen, maar Melissa kon maar één eigenschap voor haar dochter kiezen, ze heeft gekozen voor de eigenschap artistiek.
Net wanneer Melissa de taxi belt om naar huis te gaan, komt Raffaël aan. Volgens mij was hij de vorige keer ook al veel te laat... Hij vindt slapen blijkbaar belangrijker als zijn eigen kinderen.
Welkom in Villa Van de Kerkhof, Manon. :P Terwijl Melissa in het ziekenhuis lag, is het trouwens plots hevig beginnen sneeuwen, waardoor de hele stad bedekt ligt met een dik pak sneeuw.
Bij het binnenkomen treffen Melissa, Raffaël en Manon een ijsjesetende Jaro aan in de keuken. Die durft. :P Zomaar 's nachts mijn keuken binnenwandelen en ijsjes eten...
Enkele uren later, in de namiddag, is het eindelijk gestopt met sneeuwen. Er ligt nu een dik pak sneeuw in de tuin, dus besluiten Melissa en Raffaël om een sneeuwman te maken.
Maar om de één of andere duistere reden wordt de sneeuwman plots helemaal zwart en transformeert hij in een sneeuwmanversie van Magere Hein, die hier twee dagen terug nog in de woonkamer stond. Toeval?
Melissa is er nog steeds niet goed van, en wordt razend op de sneeuwman. "Jij ***********! Hoe durf je mijn grootouders zomaar bij me weghalen! Ik wou Monika net vertellen dat ik in verwachting was van haar derde achterkleinkind! Jij... jij..."
"Hier! Pak aan! Die zeis steek in je oog en daarna op een paar andere plaatsen waar je hem niet wil hebben! GRRRRRRRRRRRRRRRRR!"
Na een zwaar, half uur durend gevecht, heeft Melissa de sneeuwman eindelijk verslagen. Er schiet niet veel meer van over, en Melissa voelt zich nu stukken beter.
Ondertussen heeft Robbe de hele tijd voor Manon gezorgd. Melissa heeft nog veel te leren als ouder, ze liet haar pasgeboren kind gewoon in de tuin liggen toen ze thuiskwam. :P
Maar plots wordt Robbe opgeschrikt door een deur die opengaat... Het is... Jens! :P
Hij zet zich neer voor Manons poppenhuis en begint er mee te spelen (lees: opeten).
Wannneer Manon uiteindelijk gevoederd is, doet Robbe Garfield in bad. Het vriest buiten, maar toch zijn een aantal vlooien er in geslaagd om zich in Garfields vacht te nestelen. Tijd voor een vlooienbad dus.
Wanneer Manons poppenhuis bijna volledig opgegeten is, besluit Jens om terug naar zijn eigen te kamer te gaan om met zijn eigen speelgoed te spelen.
Een aantal uren later komt Sylvie terug van haar werk, en ze heeft goed nieuws: ze heeft promotie gekregen! Ze verdient nu veel meer als voordien, en hoeft bovendien ook minder uren te werken. Ze besluit om een boekje voor te lezen aan Jens, zodat hij een voorsprong heeft op andere kinderen bij bepaalde vaardigheden.
DAG 97
Zoals gewoonlijk komen er 's nachts altijd enkele geesten rondspoken bij de familie Van de Kerkhof. Deze keer is het Monika! Ze ziet er best goed uit als geest.
Enkele uren later is het maar liefst -20°C! Zo'n lage temperatuur heb ik nog nooit gehad in mijn spel. Gelukkig is het binnen lekker warm en hoeft er vandaag niemand naar zijn werk.
Wanneer Jens zijn ontbijt heeft opgegeten, besluit hij om met zijn xylofoon te gaan spelen. Jens is een virtuoos, dus door op de xylofoon te spelen zal hij later al meteen enkele vaardigheidspunten voor gitaar hebben.
Maar het ziet er naar uit dat hij meer geïnteresseerd is in het opeten van het stokje, dan er muziek mee te maken. "Nam nam... Jekkej sjtokje!"
"Auw! Sjtokje djoet pijn aan tjandjes!"
Enkele uren later heeft Sylvie alvast alles klaargezet voor Jens' verjaardagsfeestje. Ook heeft ze Jens' tante Jana, oom Dennis, en neefje Eugène uitgenodigd. Terwijl Sylvie deze overheerlijke taart aan het bakken was, heeft Raffaël een aantal ballonnen opgeblazen.
Niet veel later arriveert Dennis als eerste gast. Hij dacht blijkbaar dat er geen eten voorzien zou zijn, want hij heeft een halve kalkoen meegenomen. :P
En uiteindelijk is het zover... Jens mag de kaarsjes uitblazen!
"Jeej! Ikke gjoot wojde!"
En tadaaaa, Jens is een kind. :P Omdat hij nu een kopie lijkt van zijn neefje Eugène ga ik hem wel nog een make-over geven.
De avond verloopt verder vlekkeloos, en iedereen geniet van een lekker stuk taart. Jens heeft het grootste stuk gekregen, ter grootte van zijn hoofd. :P
Nu Robbe een kind is, moet natuurlijk ook zijn slaapkamer aangepast worden. In vergelijking met bijvoorbeeld de kinderkamer van Jens' opa, Robbe, is dit een paradijs. :P
EINDE VAN HOOFDSTUK 15
De familie is uitgebreid met een nieuw lid: Manon! Helaas worden sims ook oud, en hebben we afscheid moeten nemen van Monika. Haar grafsteen zal wel in de tuin blijven staan, dus af en toe zal ze nog op bezoek komen. Volgende keer zal Jens voor de eerste keer naar school gaan en zal je kunnen zien hoe Manon zich als peuter gedraagt. Wanneer zij een kind is, zal de familie op reis gaan (naar een locatie die jij kan kiezen via de poll).