Hoofdstuk 14: Vuurwerk
DAG 88
Vroeg in de ochtend komt Robbe eindelijk thuis, na een afwezigheid van bijna twee dagen. Hij kan zich helemaal niet herinneren wat er gebeurd is, enkel dat hij deze ochtend wakker werd op een bank op het kerkhof. Toen hij recht stond, vond hij ook een hele berg haar op zijn kleren. Had er soms een hond op hem geslapen?
Wanneer hij binnenkomt, valt Sylvie meteen in Robbes armen. "Sylvie! Wat scheelt er?!"
"H... het is je vader. Hij is o... overleden...", zegt Sylvie al huilend. Ze krijgt de woorden met moeite uit haar mond.
"Nee, dat kan niet! Wanneer dan wel?!?"
"Gisterenavond. Het kwam zo onverwacht... Oh, en er is nog iets..."
Het nieuws is als een bom ingeslagen bij Robbe, en hij is er dan ook compleet kapot van. Nog voor Sylvie haar zin kon afmaken, opent hij de deur en loopt hij snel weg.
"Robbe, nee! Ga niet weer weg... Je liet me niet eens uitspreken...", zegt Sylvie, waarop ze zichzelf op de grond laat zakken en in tranen uitbarst.
Ondertussen hebben Raffaël en Melissa de slaapkamer van Jens afgewerkt. Oorspronkelijk bevond zich hier de muziekkamer, maar die was toch al in geen jaren meer gebruikt.
Wanneer Melissa met de baby bezig is, denkt ze er even niet aan dat haar grootvader overleden is. Misschien is het maar goed dat het overlijden van Jaro en de geboorte van Jens zo dicht bij elkaar lagen, want nu heeft Melissa tenminste iets om troost bij te zoeken.
Even later komt Raffaël binnengewandeld. "Raffaël, zou je Jens in bad kunnen doen? Ik heb vannacht geen oog dichtgedaan en ik ben echt doodmoe."
"Natuurlijk, met plezier! Ga jij maar even goed uitrusten."
"Kom Jens, we gaan in bad!"
DAG 89
Monika kan maar niet wennen aan het feit dat Jaro er niet meer is, en heeft de afgelopen nachten dan ook bijna geen oog dicht gedaan. Eigenlijk komt dat nog goed uit, want Jens moet toch om de zoveel uren gevoederd worden. Melissa, Raffaël, Robbe en Sylvie moeten allevier werken dus het is geen optie dat zij 's nachts voor de baby zorgen.
Enkele uren later, vroeg in de ochtend, komt Robbe thuis. Omdat hij Sylvie de laatste tijd zo verwaarloosd heeft, besluit hij om een lekker ontbijt voor haar te maken.
"Robbe, ik vind het enorm lief van je dat je dit voor me doet hoor, maar waar heb je nu eigenlijk gezeten? Ik weet dat het enorm moeilijk voor je moet zijn dat je vader er niet meer is, maar weglopen is geen optie. Je liet me niet eens uitspreken."
"Ik had zo mijn redenen hoor, neem dat maar gewoon aan. Maar wat wilde je nog zeggen dan? Is het zo belangrijk?"
"Ja! Melissa is twee dagen geleden bevallen van een jongen, Jens. Hij ligt in de muziekkamer, die we helemaal omgebouwd hebben. Waarom mochten we daar trouwens niet binnen gaan? Er was helemaal niets toen ik de deur opende..."
"Toen ik er binnenkwam, bevonden er zich enkele weer... Ach, ik zal wel gedroomd hebben. Geweldig nieuws trouwens! Ik ga meteen even kijken en ik beloof vanaf nu weer normaal te doen."
Na enkele uren uitgebreid kennis gemaakt te hebben met Jens, belt Robbe Bjarne, zijn beste vriend, nog eens op. Ze hebben elkaar al een hele tijd niet meer gesproken, en het zou zonde zijn om hun jarenlange vriendschap verloren te laten gaan.
In het park krijgt Robbe te horen dat Bjarnes vrouw gisteren overleden is, en dat Bjarne nu naar een kleiner huisje zal moeten verhuizen omdat hij met één pensioen de huur niet kan betalen.
"Wat verschrikkelijk! Ik ben ook nog maar net mijn vader verloren... Als je hulp nodig hebt, weet je me te vinden hè."
Ondertussen zit Raffaël de twee mannen te bespieden. "Zozo... Zouden die twee een terroristische aanslag aan het plannen zijn? Oh, wacht, het is mijn schoonvader, foutje."
DAG 90
Midden in de nacht zijn er plots allemaal kleurrijke lichtjes zichtbaar in de lucht... En dat betekent dat er...
... een alien geland is! Aan de rimpels op zijn gezicht te zien, is hij al een vrij oude alien.
Raffaël loopt meteen naar buiten om kennis met hem te maken. "Azdekjolm? Sdertyphal! Oenbraqug..."
Helaas verloopt de communicatie tussen beide sims niet bepaald vlot, en besluit de alien weer naar huis te vertrekken. Hopelijk komt hij ooit nog eens terug.
Enkele uren later gaat Melissa op bezoek bij haar tweelingbroer Dennis, schoonzus Jana en neefje Eugène. Het is al weer bijna een week geleden dat ze elkaar gezien hebben, dus vindt Melissa het tijd om nog eens een bezoekje te brengen.
Tot haar verbazing is Eugène al een kind! De laatste keer dat Melissa Eugène zag, was hij een nog een baby. Kinderen groeien echt veel te snel op...
De twee beginnen te praten, maar Eugène lijkt niet echt geïnteresseerd te zijn. :P
Ondertussen zorgt Monika voor Jens. Morgen wordt Jens al een peuter, en zal hij dus al veel zelfstandiger zijn, wat positief is voor Monika, die al nachten bijna geen oog dicht meer heeft gedaan.
Wanneer Sylvie die avond thuiskomt van haar werk, belt ze meteen de hele familie en een aantal vrienden op. Morgen verjaart niet alleen Jens, maar ook zijzelf en Robbe zullen ouder worden, dus geeft ze een groot feest in haar tuin.
DAG 91
De volgende ochtend denkt Robbe er plots aan dat hij en Sylvie moeten werken vandaag. Hij belt dus zijn en haar baas op om te zeggen dat ze niet naar hun werk kunnen komen. Hun bazen hebben begrip voor de situatie, en ze krijgen beiden een dag onbetaald verlof, op voorwaarde dat het niet vaker zal voorvallen.
Het feest begint al om twee uur in de middag, dus is het hoog tijd om wat dingen voor te bereiden. Het is dan al wel herfst, de temperatuur is nog steeds aangenaam genoeg om het feest buiten te houden, dus ruimt Robbe de tuin een beetje op.
Ondertussen heeft Sylvie voor vuurwerk gezorgd. :P
En er is zelfs een vliegende kwal aanwezig...
Enkele uren later, wanneer alle gasten zijn gearriveerd, kan het feest eindelijk beginnen. Jens mag als eerste de kaarsjes uitblazen...
Jeej! Jens kan nu eindelijk zelfstandig naar de wc gaan, eten, spelen, en wandelen. Nadat zijn ouders (of grootouders) het hem geleerd hebben natuurlijk. Op de volgende foto waar Jens opstaat, kan je zien dat hij de ogen van zijn vader heeft, en de haarkleur van zijn grootmoeder.
Nu Jens verjaard is, is het aan Sylvie...
Op het eerste zicht ziet ze er enorm enthousiast uit, maar even later lijkt ze niet echt tevreden te zijn met haar oude lichaam.
"Auw! Mijn rug! Hopelijk hebben ze bij het wetenschapslab iets tegen de ouderdom..."
Na eerst nog een stukje taart gegeten te hebben, is het uiteindelijk aan Robbe om kaarsjes uit te blazen. "Ik wens... Dat ik weer een normale sim word."
En zoals gewoonlijk krijgt Robbe bij het verouderen een prachtig kapsel. :P
Terwijl Jens, Robbe en Sylvie verjaarden, heeft de rest van de familie de hele tijd gejuicht. Jana en Dennis waren ook aanwezig, maar die staan helaas niet op de foto.
Eventjes later, wanneer iedereen taart gegeten heeft, is het tijd voor het vuurwerk. Sylvie is de eerste die haar aansteker bovenhaalt.
Helaas loopt het een beetje fout wanneer Melissa de volgende aansteekt, want heel de tuin staat plots in brand. De stapels droge bladeren die Robbe bijeen geharkt heeft, maken het er niet beter op...
Er breekt meteen grote paniek uit en het feest is officieel beëindigd. Er kwamen zelfs enkele buren kijken als reactie op het gegil van Sylvie. "Robbe, sta daar niet zo te staren! DOE DAN TOCH IETS!", roept Sylvie tegen Robbe, die wel van het vuur lijkt te genieten.
Gelukkig komt Monika de brand nog nét op tijd blussen. Op haar gezicht is duidelijk af te lezen dat ze het beu is om al bijna een eeuw voor de problemen van deze familie op te draaien. :P
Wanneer de brand uiteindelijk geblust is, is het al middernacht, en dus tijd om naar bed te gaan.
EINDE VAN HOOFDSTUK 14
Ik was al drie weken geleden begonnen met het maken van dit hoofdstuk, maar ben er toen wegens tijdsgebrek mee gestopt, en daarom had ik nu dus niet zoveel zin om er verder aan te werken. Dit hoofdstuk is daarom wat korter als normaal zodat ik met het volgende kan beginnen, en ook omdat het al weer een hele tijd geleden is dat er een nieuw hoofdstuk online kwam. Volgende keer zal je kunnen lezen wat Jens allemaal meemaakt als peuter, en wat Sylvie en Robbe verder met hun leven gaan doen nu ze een dagje ouder zijn.